Rewilding spaces one organic footprint at a time
Petra Kooij’s work begins with the observation of plants and flowers in her small urban garden or the vase on her table. The natural cycle—from early bloom to complete withering—forms the foundation of her botanical sculptures and installations, which hang, stand, or lie within a space. Her work is an exploration of form, material, and scale, always with nature at its core.
How did you find yourself on an artist’s path? Always there? Lightbulb moment? Dragged kicking and screaming? Evolving?
I have always been an artist. In my view, you don’t become one—you just are one. The work has to be made. Since childhood, I have been creating—knitting, sculpting, embroidering, painting—I have tried it all. In high school, I chose art and art history as my final exam subjects, followed by several short art courses and a few years of drawing and painting at the Vrije Akademie Delft. In 2020, I started at the Nieuwe Akademie Utrecht, and if all goes according to plan, I will graduate in July 2025.
Where do you find inspiration for your designs?
Most of my inspiration comes from my small urban garden and the vase of flowers on my table. If you look closely, you’ll see a world full of change but also abstraction—growth, bloom, decay, and an endless variety of structures and forms. This is the foundation of my work.
As an Amazon Associate I earn from qualifying purchases. Read more about our affiliate linking policy.
How often do you start a new project? Do you work actively on more than one project at a time?
A new piece often begins with a thought or concept. For a while, I focused on the idea of minimizing my ecological footprint as an artist. This led to works using biopolymers and hedera veins—both fully biodegradable. The lack of space in my studio also temporarily led me to photography, as digital storage takes up no physical space. Sometimes, new work even emerges from a failed part of a larger project. In my creative universe, nothing goes to waste!
Can you tell us about the inspiration and process of one of your works? How does a new work come about?
One particular piece I created was inspired by the grape hyacinth in a pot in my garden. From the deep blue blossoms of early spring to their fading hues in the final days, I observed the flowers as they transformed into seed pods. I followed the entire process and wondered: could I recreate this, but ten times larger?
It was a technical challenge—something I love. First, I dissected the flower and photographed it on millimeter paper to carefully analyze and enlarge its forms. With felt, I also had to account for shrinkage, meaning the scale needed to be increased even further. Another challenge was ensuring a solid structure to preserve the piece in the long term.
How has your creativity evolved over the years? What triggered the evolution to new media/kinds of work/ways of working?
My use of materials is diverse and constantly evolving. I love to experiment and push boundaries, working with everything from homemade biopolymers and paper constructions to lye-treated ivy leaves or felt combined with plaster, wood, iron, and disposable objects.
Every shift to a new material stems from the limitations of the previous one: textiles were too flat, biopolymers couldn’t be scaled up and started molding, ivy veins were too fragile, and photography kept me too much behind a screen. Felt is currently my primary medium because it lends itself well to my ideas and combines beautifully with other materials.
Describe your creative space.
My studio is in the attic, with slanted ceilings, a large work table in the center, a cutting table, and a sewing table. Storage is neatly organized in the familiar IKEA cabinets, maintaining order and efficiency. Storage plays a crucial role in my creative process: new materials in, old materials out—there’s no space for more! Too much reorganization is risky, though—I might never find anything again. 😊
Do you work actively on more than one project at a time?
For large projects, I focus on one piece at a time, mainly due to limited space. However, I often work on seven to ten smaller pieces simultaneously. Although I have about fifteen sketchbooks filled with scattered scribbles, I usually prefer to get started right away. A walk through my garden gives me enough inspiration for ten artworks, though I can only make one.
Which part of the design process is your favorite? Which part is a challenge for you?
The beginning of a new piece is the most exciting part—ideas are big, expectations are high, and everything still seems possible, unhindered by knowledge or experience.
The real challenge lies in execution, where technical skill and mastery of materials are essential.
What’s the best piece of advice you’ve received?
The best advice I ever received? You should, of course, do whatever you truly want.
What do you do to keep yourself motivated and interested in your work?
I find motivation and inspiration in museums and art fairs like the Venice Biennale. But taking a break and doing absolutely nothing can also be helpful. I seek out technical solutions online, meet with fellow artists, organize exhibitions and open studio days—sometimes so much that I barely have time left to create new art!
What do you learn about who you are through your creative endeavors?
My creative process has taught me that I am incredibly impatient and that my inner critic constantly whispers that I can’t do anything right. Thankfully, I’m learning to ignore that voice more and more.
The world feels particularly complex at the moment, and I don’t feel the need to add to that with my work. People who engage with art are often already aware of climate and social issues. That’s why I prefer to create something beautiful—mainly flowers, in all shapes and sizes. My studio is beginning to look like a botanical garden.
Where can people see your work?
Upcoming Exhibitions – Please follow me on Instagram for the details.
Lentesalon Kadmium Delft | April 3 – May 4, 2025
Open Atelier Delft | April 12 & 13, 2025
Graduation Show, Rietveldpaviljoen Amersfoort | July 3 – 6, 2025
📷 Instagram: https://www.instagram.com/petrakooij.nl/
📘 Facebook: https://www.facebook.com/petra.kooij.5
🌐 Website: https://petrakooij.nl/
Interview posted February 2025
Browse through more mixed media inspiration on Create Whimsy.
Rewilding spaces one organic footprint at a time
Het werk van Petra Kooij begint bij de observatie van planten en bloemen in haar kleine stadstuintje of in de bloemenvaas op tafel. De natuurlijke cyclus, van pril begin tot volledige verdorring. Deze processen vormen de basis voor de botanische sculpturen en installaties die in de ruimte hangen, staan of liggen. Het werk is een verkenning van vorm, materiaal en schaal, waarbij de natuur centraal staat.
Eigenlijk ben ik altijd al kunstenaar geweest. In mijn beleving word je dat niet, je bént het. Het werk moet gemaakt worden. Van jongs af aan was ik al bezig met creëren: breien, kleien, borduren, schilderen – van alles heb ik uitgeprobeerd. Op de middelbare school koos ik voor eindexamen tekenen en kunstgeschiedenis, gevolgd door enkele korte kunstzinnige opleidingen en een aantal jaar tekenen en schilderen aan de Vrije Akademie voor de kunsten in Delft. In 2020 begon ik aan de Nieuwe Akademie Utrecht en als alles volgens plan verloopt, studeer ik in juli 2025 af.
Mijn inspiratie haal ik vooral uit mijn kleine stadstuin en de bloemenvaas op tafel. Wie goed kijkt, ziet een wereld vol verandering maar ook abstractie – groei, bloei, verval en een oneindige variatie aan structuren en vormen. Dit vormt de basis van mijn werk.
Een nieuw werk begint vaak met een gedachte of uitgangspunt. Zo hield ik me een tijdlang bezig met het idee om mijn ecologische footprint als kunstenaar zo klein mogelijk te houden. Dit vertaalde zich in werken met biopolymeren en hedera veins – beiden volledig biologisch afbreekbaar. Ruimtegebrek in mijn atelier bracht me ook tijdelijk bij fotografie; digitale opslag neemt immers geen fysieke ruimte in. En soms ontstaat nieuw werk zelfs uit een mislukt onderdeel van een groter project. Weggooien bestaat niet in mijn maak-universum!
Een bijzonder werk dat ik heb gemaakt, is geïnspireerd door de blauwe druif in een pot in de tuin. De diepblauwe kleur van de bloemetjes in het voorjaar tot het uitbleken van de laatste dagen. Ik heb ze heel lang in de pot laten staan, de bloemetjes worden uiteindelijk zaaddoosjes. Het hele proces heb ik gevolgd en vroeg me af: kan ik dit ook maken, maar dan tien keer groter? Het was een technische uitdaging, iets waar ik van houd. Eerst heb ik de bloem ontleed en op millimeterpapier gefotografeerd om de vormen nauwkeurig te kunnen analyseren en uit te vergroten. En dan heb je bij vilt nog eens rekening te houden met het krimpproces, waardoor de schaal nog verder moest worden opgevoerd. Het was een uitdaging om een solide constructie te maken, zodat het werk op lange termijn behouden blijft.
Mijn materiaalgebruik is divers en voortdurend in ontwikkeling. Ik experimenteer graag en zoek de grenzen op. Van zelfgemaakte biopolymeren, constructies met papier, logen van klimopbladeren of vilt in combinatie met gips, hout, ijzer en wegwerpvoorwerpen. Elke overstap naar een nieuw materiaal komt voort uit de beperkingen van het vorige: textiel was te plat, biopolymeren waren niet op te schalen en gingen schimmelen, de nerven van de klimop bleken te kwetsbaar en fotografie was teveel achter een beeldscherm. Vilt is op dit moment mijn voornaamste medium, omdat het zich goed leent voor mijn ideeën en zich prachtig laat combineren met andere materialen.
Mijn atelier bevindt zich op zolder, met schuine dakranden, een grote werktafel in het midden, een snijtafel en een naaitafel. Materiaalopslag is strak georganiseerd in de welbekende IKEA-kasten, wat zorgt voor orde en efficiëntie. Opslag speelt een belangrijke rol in mijn ontwerpproces: nieuwe spullen erin, oude spullen eruit – er past niets meer bij! Te veel veranderen is trouwens riskant, want dan kan ik het meer terugvinden. 😊
Bij grote projecten focus ik me op één werk tegelijk, vooral vanwege de beperkte ruimte. Kleinere werken daarentegen kunnen wel zeven tot tien tegelijkertijd zijn. Hoewel er vijftien schetsboeken in mijn atelier liggen, met hier en daar een paar krabbels, ga ik uiteindelijk liever direct aan de slag. Een wandeling door de tuin levert genoeg inspiratie op voor tien werken, terwijl ik er maar één kan maken.
Het begin van een nieuw werk is het leukst – dan zijn de ideeën groots en de verwachtingen hoog. Nog niet gehinderd door kennis of ervaring lijkt alles haalbaar. De echte uitdaging zit in de uitvoering, waarbij techniek en materiaalbeheersing cruciaal zijn.
Het beste advies dat ik ooit kreeg? Je moet natuurlijk wél doen wat je zelf wilt. Mijn motivatie en inspiratie haal ik uit musea of kunstbeurzen zoals Biennale in Venetië. Maar ook even helemaal niets doen helpt. Ik zoek technische oplossingen online, spreek af met collega-kunstenaars, organiseer exposities en open atelierdagen – soms zoveel dat er nauwelijks tijd overblijft om nieuwe kunst te maken!
Mijn creatieve proces leert me vooral dat ik ongeduldig ben en dat mijn alter ego altijd in mijn oor fluistert dat ik er niets van kan. Gelukkig leer ik steeds beter om daar niet naar te luisteren.
De wereld voelt, voor mij, op dit moment bijzonder complex, en ik voel niet de behoefte om daar met mijn werk nog iets aan toe te voegen. De mensen die kunst bekijken, zijn vaak al op de hoogte van deze maatschappelijke boodschappen. Daarom maak ik liever iets moois – vooral veel bloemen in allerlei soorten en maten. Mijn atelier begint inmiddels op een hortus te lijken. Rinus van der Velden verwoordde het treffend: ‘Kunst, een hele hoop gedoe voor een klein poëtisch gebaar.’
Mijn werk is binnenkort te zien op de volgende locaties just follow me on Instagram:
Lentesalon Kadmium Delft | 3 april – 4 mei 2025
Open Atelier Delft | 12 en 13 april 2025
Afstudeershow Rietveldpaviljoen Amersfoort | 3 – 6 juli 2025
Instagram: https://www.instagram.com/petrakooij.nl/
Facebook: https://www.facebook.com/petra.kooij.5
Website: https://petrakooij.nl/